Zijn: de ideale wereld
Nu noodzakelijker en gemakkelijker te realiseren dan ooit
Zijnsontwikkeling: de enige Weg naar het Zijn

geloof_inquisitie1 Belemmering van zijnsontwikkeling.

Sinds het begin van ons bestaan streven we naar het Zijn. Tot op heden is dat niet gelukt. Het verzet van ons uiterst slimme, krachtige en op beheersing en zelfoverleving gerichte ego was ons kennelijk de baas. Deze pagina is bedoeld om dat verzet, die belemmering van zijnsontwikkeling, waar de inquisitie het meest afschrikwekkende voorbeeld van is, in de huidige tijd zichtbaar te maken zodat we ons er van kunnen ontdoen.

In deze tijd is de belangrijkste belemmering van zijnsontwikkeling de volgende door velen gehanteerde gulden leefregel voor fatsoen:

En gelijk gij wilt dat u de mensen doen zullen, doet gij hun ook desgelijks (Lucas, 6:31).
Of anders gezegd: Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Deze leefregel belemmert zijnsontwikkeling om de volgende redenen:

De leefregel is bedoel om onprettige/pijn gevoelens te vermijden. Dat is onzinnig omdat pijngevoelens de afgescheidenheid zijn van je diepste ideaal, te weten het Zijn: het zijn wie je echt bent, je volmaakte vrijheid en verantwoordelijkheid, je balans, het Goede zijn en doen, je volmaaktheid, je Midden, je Kern, je Hart, je Wezen, je Ziel, enz. Alleen via het ervaren en vervolgens accepteren en doorvoelen van je gevoelens kun je één worden met je Ware Zelf die de innerlijke waarnemer, het bewustzijn, is van je gevoelens. Of anders gezegd, kun je het Zijn realiseren.
De leefregel roept op tot zelfmanipulatie, tot het zelfopleggen van dogma's, tot zelfdwang, tot innerlijke onvrijheid. Daarmee ben en blijf je in gevecht met jezelf. Een gevecht dat alleen te verliezen is. En nu na zo veel millennia ook inderdaad verloren wordt. De mensen willen immers geen dogma's meer. Ze willen zichzelf zijn. Ze willen vrij zijn. Vandaar de crisis van de instituties kerk (religie), staat (ideologie) en Wetenschap (kennis) in de vorm van respectievelijk de leegloop van de kerk, de kloof tussen burger en politiek, de uitval uit het onderwijs (onafgemaakte opleidingen, kennis opdoen slechts voor het diploma, voor baanzekerheid).
Het is in wezen onmogelijk om precies te weten wat een ander zal voelen als gevolg van jouw acties. Denk je dat wel te weten en ernaar te handelen, dan ben je bezig met "invullen". Daarmee ga je voorbij aan je eigen (ongemanipuleerde) echtheid en aan dat van de ander. Wees jezelf en laat de ander dat ook zijn. Jij bent niet verantwoordelijk voor de gevoelens van een ander en de ander niet voor die van jou. Neem verantwoordelijkheid voor je eigen gevoelens, want ze zijn van jou en bovendien moet je ze voelen om het Zijn te realiseren. Dit betekent natuurlijk niet dat je geen grenzen mag stellen. Doe dat echter niet vanuit je gevoelens, maar laat het over aan je Ware Zelf.
De leefregel houdt het bepaald worden door je bewuste en onbewuste gevoelens als haat, minachting, miskenning, angst, eenzaamheid, onzekerheid, enz. in stand. Of kortweg, houdt je ego in stand. Aangezien gevoelens dualistisch zijn, houdt de leefregel de verdeeldheid in stand. Daarmee voorkomt het de eenheid in verscheidenheid die inherent is aan het (singulaire) Zijn en waar we als mensheid al sinds het begin der tijden zo intens naar verlangen.

Wil je de vernieuwingen van deze pagina ontvangen, abonneer je dan via
Wil je bericht van ieder nieuw artikel per email ontvangen, abonneer je dan op de weblog van NLbe www.kwantumsprong.blogspot.nl.

Het auteursrecht verbiedt artikelen integraal op internet te zetten. Om die reden zijn ze via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. op te vragen.

Authenticiteit is nep

Politiek-authenticiteit-1 Politiek-authenticiteit-3

Politiek-authenticiteit-4 Politiek-authenticiteit-2

Politiek-authenticiteit-5 Zou de heer Doorman weten dat er een verschil is tussen de authenticiteit van het ego en van het Zijn? Als hij die van het Zijn zou kennen, dan zou hij deze opmerkingen niet maken. Want het Zijn is wie die is, een echtere staat van zijn bestaat niet. Het Zijn, als zijnde het vrij/los zijn van gevoelens, heeft het Zijn gerealiseerd door gevoelens (emoties) te accepteren en toe te laten. Het Zijn zal dus nooit zeggen dat de enige reden voor de nadruk op gevoelens is dat "it sells". Het ego kan ook authentiek zijn, maar het ego is dualistisch en daardoor zonder midden, zonder kern. Dus die kan alleen maar authentiek zijn door zich te identificeren met één pool van de dualiteit (de polariteit). Iets wat kan door gewoon bewust dan wel onbewust gevoelens te zijn en de wil ervan te volgen. En deze wil niet door dogma's als van religie, ideologie en wetenschap te laten bepalen. Waar Doorman zich tegen verzet, is de gemaakte authenticiteit, een net doen alsof je jezelf bent. Iets wat alleen het ego doet. Doorman is dus eigenlijk tegen het ego. Om die reden zou hij aangemerkt kunnen worden als wegbereidend van zijnsontwikkeling. Maar dat is helaas niet het geval, omdat hij ongenuanceerd is over authenticiteit. Hij weet eigenlijk niet wat het is. Bovendien weet hij niet dat de samenleving bezig is met een kwantumsprong in haar evolutionaire ontwikkeling en dat die bestaat uit de sprong van ego naar Zijn. Een sprong die van cruciaal belang is, omdat het ego dualistisch en derhalve zelfdestructief is en nu de climax daarvan wordt bereikt in de vorm van crises die zelfs ons voortbestaan bedreigen. Bovendien is het een sprong waar de mens al sinds het begin der tijden naar verlangt, omdat het het volmaakt-zijn, de volmaakte vrijheid en verantwoordelijkheid is. Als hij dat zou weten, dan zou hij niet zeggen dat ons verlangen naar echtheid ziekelijk is.

Vraag artikel, genaamd "Authenticiteit is nep", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

0

0

0

s2sdefault

powered by social2s