Belemmering van zijnsontwikkeling.
Prof. Gabriel van den Brink: De politiek is moreel leeg, dat is kwalijk
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat dogma's en dus moraliteit niet langer geaccepteerd wordt en ook moet worden om het Zijn te realiseren. Want het Zijn is innerlijk vrij en dus dogmavrij. Het ego wil de realisatie van het Zijn kost wat kost voorkomen en is daar tot op heden in geslaagd. De wetenschap en dus ook wetenschappers als de heer Van den Brink zijn over het algemeen nog de gevangene van het ego en het daarmee samenhangende maakbaarheididee. Die zijn dus wars van de realisatie van het Zijn en kunnen daardoor niet anders dan moraliteit bepleiten voor de oplossing van problemen zoals in dit artikel. Niet wetende dat daarmee zijnsontwikkeling wordt belemmerd terwijl het ego zelfdestructief is en nu de climax daarvan wordt bereikt.
Bron: Trouw 27 november 2015
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat betekent onder andere dat de confrontatie toeneemt. En dankzij de aanslagen in Parijs zelfs zo sterk toeneemt dat de hele samenleving is geschokt en in doodsangst verkeert. Maar is dat het gevolg van ons verlies van het geloven in God? Dat lijkt het geval gezien het feit dat de terreur samenvalt met dat verlies. Maar dat is geenszins het geval. Het geval is namelijk dat de confrontatie toeneemt omdat we nog onvoldoende vrij zijn van dogma's zoals afkomstig uit het geloof in God. Met als gevolg dat we de ontwikkeling van ons Zijn, ons één zijn met God, belemmeren en daarmee ons zelfdestructieve ego in stand houden. De uitspraak van Hans Boutellier dat de Westerse samenleving ook zonder God voldoende morele veerkracht heeft, helpt niet ons te bevrijden van (morele) dogma's. Die uitspraak belemmert dus de ontwikkeling van ons Zijn. Hans Boutellier kan dat niet kwalijk worden genomen. Het Zijn en de ontwikkeling ervan zijn immers het grootste taboe van de mensheid en vooral van de wetenschap als zijnde een dogmaleverende hogepriester van de waarheid waar ook Boutellier toe behoort.
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat het ego een overlevingsstrijd voert. Die strijd is in principe gebaseerd op het maakbaarheididee, dus op het het maken en daarmee hebben van zaken oftewel op het realiseren van succes. Dat leidt echter niet tot dat wat in wezen gewenst wordt, te weten de vervulling van het Zijn dat onafhankelijk is van succes. Wil je de jongeren helpen dan zal hen dus zijnsontwikkeling aangeboden moeten worden. Maar de sociaal psycholoog Karst Tjoelker is daar niet toe in staat vanwege het feit dat de wetenschap niets wil weten van zijnsontwikkeling. Die stelt dat jongeren te veel gepamperd zijn, dat wil zeggen te veel opgehemeld en te weinig grenzen gesteld, in hun opvoeding en daardoor niet tegen een stootje kunnen als succes uitblijft. Maar dat is te kort door de bocht, want natuurlijk komen jongeren grenzen tegen in het leven en worden ze geconfronteerd met zichzelf. Het probleem is dat jongeren zijnsontwikkeling is onthouden en daardoor niet hebben geleerd bewust te zijn van wat ze voelen, verantwoordelijkheid te nemen voor hun gevoelens en in en door hun gevoelens te gaan. Daar zijn alle instituties die op het maakbaarheididee zijn gebaseerd en dat zo willen houden, zoals de wetenschap, de staat en de kerk, schuldig aan.
In het kader van het denken over het onderwijs van de toekomst werd aan 4 filosofen een bijdrage gevraagd. Hun bijdrage: "Het tobben over zingeving blijft, ook als je 21st century skills hebt."
