Het ego is de gevangene van de materie, de dualiteit, en derhalve de staat van onbalans, van zelfvernietiging. Die zelfvernietiging manifesteert zich in de vele megacrises van deze tijd en met name in de milieucrisis. Hoewel we denken dat die crisis met regels en technologie op te lossen is, is dat niet het geval, omdat de mens zich daarmee niet bevrijdt van zijn ego, van zijn onbalans (de balans van het ego is gebaseerd op het illusoire houvast en dus schijnbalans). Boodschap voor de samenleving: Doe aan en bevorder zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn!

Het ego is de afgescheidenheid van de eenheid, van het leven zelf, van de natuur. Daardoor is het ego en diens economie onduurzaam. Het Zijn is één met de eenheid, het leven zelf, de natuur. Dat betekent dat het in overgave is aan de Wil daarvan die niet gekend maar wel ervaren kan worden als de impuls tot manifestatie in het hier en nu. De economie van het Zijn is derhalve de duurzame economie of anders gezegd, vanwege de vervuldheid van het Zijn, de economie van het genoeg. Boodschap voor de samenleving: Doe aan en bevorder zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn!