De zich nu voltrekkende evolutionaire kwantumsprong van ego naar Zijn bestaat in essentie uit het vanuit de wetenschap bekend geworden feit dat niets zeker is en alles met alles samenhangt. En dat derhalve onze grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing, die bestaat uit het idee dat het leven en dus ook de mens maakbaar is, failliet is. Dat betekent dat de als dogma gehanteerde waarheden van religie, ideologie en wetenschap schijnwaarheden zijn en dus niet meer als houvast en dus ook niet meer voor visievorming gebruikt kunnen worden. De visieloosheid en de crisis van de politiek is daar een uiting van.

Aangezien het Zijn de toestand van een zijn met het Geheel, van balans, van het innerlijk midden is, zoeken politici de oplossing van hun crisis in het politieke midden. Daarbij veronderstellen ze dat het politieke midden bestaat uit het zijn van de beide polen van de politieke dualiteit, dus uit zowel linkse als rechtse opvattingen over de vorm van de samenleving. Dat is echter een misvatting, omdat het innerlijk midden geen vorm, geen manier van doen, is. Bovendien wordt het innerlijk midden alleen gevonden door de bewustwording, de acceptatie en de toelating van de ervaring van de dualiteit, dus van de tegenstellingen. Vandaar de verharding, de polarisatie, van de samenleving en vandaar het succes van de uiterst linkse en rechtse politieke partijen. Maar wat is nu de oplossing van deze crisis?

Dat is vanzelfsprekend het realiseren van het innerlijk midden oftewel het Zijn en vanuit die nieuwe bron van zelfsturing politiek bedrijven. De kwantumsprong zorgt ervoor dat ook dat in ontwikkeling is en wel in de vorm van de vermenselijking van de politiek. De mens achter de politicus moet immers steeds meer tevoorschijn komen. Het wandelende partijprogramma heeft afgedaan. Iedere politicus dient zijn eigen in plaats van zijn (vanuit partijdiscipline) aangenomen waarheid te uiten. En daarbij te zoeken naar de Waarheid die inherent is aan het Zijn (wie je echt bent) en dus een Waarheid is die je niet hebt, maar bent. Het niet-Zijn c.q. het ego heeft ook een echte waarheid. Dat is het geval als iemand is wie hij is en dat niet verward moet worden met iemand die is wie hij echt is oftewel die zijn Ware Zelf is. Sommige politici zijn wie ze zijn, zijn dus hun ego. Die worden alleen daarom al bijzonder gewaardeerd door de kiezer. De volgende stap is dat politici zijn wie ze echt zijn oftewel Zijn. Wat zou dat teweeg brengen? In ieder geval dienen ze dan het echte Algemeen Belang, want ze zijn dan een met het Geheel en voeren de Wil daarvan uit. Bovendien zijn ze in harmonie en krijgen daardoor een werkelijkheid die harmonieus is. Dat zou wat zijn! Boodschap voor de politiek: Doe aan en bevorder zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn!

In deze tijd voltrekt zich het begin van de evolutionaire kwantumsprong van ego naar Zijn, van gevangenschap van de materie/de dualiteit naar de bevrijding ervan, van de zelfdestructieve staat van onbalans naar de staat van balans, van het bepaald worden door de in gedachten gevatte wil van onze gevoelens naar het bevrijd zijn daarvan. Een bevrijding die in eerste instantie geschiedt door het wegvallen van het maakbaarheididee als grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing. En bijgevolg het wegvallen van de autoriteit van de waarheid- c.q. dogmaleverende instituties behorend bij religie, ideologie en wetenschap. Daardoor en door de liberalisering van de markt heeft het ego, die intrinsiek dualistisch en daardoor onvervuld oftewel begerig is, vrij spel gekregen. De financiële en economische crisis zijn daar het gevolg van. Hoewel het via regulering begrenzen van het ego een goede zaak is, is dat niet de echte oplossing. Want de echte oplossing is de bevrijding van het ego dat (alleen) geschiedt door middel van zijnsontwikkeling. Temeer daar de mens nu mede als gevolg van voornoemde kwantumsprong meer dan ooit zichzelf wil zijn en op zoek is naar zijn Zijn (wie hij echt is). Zijnsontwikkeling ontbreekt echter in de samenleving. Boodschap: Bevorder zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn.

Als gevolg van de ingezette kwantumsprong van ego naar Zijn heeft in eerste instantie het ego vrij spel gekregen. Dat wil zeggen dat het niet langer door dogma’s als normen en waarden gereguleerd wordt. Het vrij spel van het ego betekent dat de intrinsieke dualiteit (polariteit) ervan vrij spel heeft. Die dualiteit manifesteert zich in de verharding van de samenleving. Hoewel het (opnieuw) begrenzen van het ego via regulering een goede zaak is, is dat niet de echte oplossing. Want dat is het vrij/los komen van het ego dat (alleen) kan door middel van zijnsontwikkeling. Temeer daar de mens nu mede als gevolg van voornoemde kwantumsprong meer dan ooit zichzelf wil zijn en op zoek is naar zijn Zijn (wie hij echt is). Zijnsontwikkeling ontbreekt echter in de samenleving. Daarom is de boodschap voor de samenleving: Bevorder zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn ter vermindering en uiteindelijk ter eliminering van de verharding.

Als gevolg van de kwantumsprong van ego naar Zijn verliest de mens al zijn houvast. Dat betekent dat hij ook zijn houvast aan een leider verliest. Of anders gezegd, geen leiderschap meer wil. Maar omdat verlies van houvast verwarrend en eng is en hij zich er niet van bewust is dat dit verlies leidt tot het volmaakte leiderschap in zichzelf, roept hij toch om leiderschap. Die paradox is de crisis van de behoefte aan, de vraag naar, leiderschap. Maar ook de leider, de aanbieder van leiderschap, verkeert in crisis, want als gevolg van de kwantumsprong, waarin de mens niet meer geleid wil worden, weet hij niet meer wat leiderschap is. Die verwarring drijft de leider naar vormen van leiderschap, zoals het dienend en coachend leiderschap, die het tegenovergestelde van leiderschap inhouden. Het is immers een leiderschap dat niet echt leidt. In het Zijn is de mens de volmaakte leider en de volmaakte volger tegelijk. De leider vindt niet dat hij moet leiden, maar hij leidt. Hij vindt ook niet dat hij op een bepaalde manier moet leiden, maar hij leidt. En de volger vindt niet dat hij moet volgen, maar hij volgt. Daarbij kan, gedreven door de omstandigheden, de leider plotseling volger worden en de volger leider. In het Zijn bestaat dus geen leiderschapscrisis. Want er is geen innerlijke worsteling over de vorm daarvan. Boodschap voor leiders: Doe aan zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn!

Als gevolg van de kwantumsprong van ego naar Zijn verliest de mens al zijn houvast. Het ego bestaat uit de identificatie met vorm, met het hebben van een identiteit. Dat betekent dat de kwantumsprong tot het verlies van identiteit leidt. Dat verlies is nu alom aanwezig in de vorm van de zoektocht naar identiteit, naar het antwoord op de vraag: Wie ben ik? Als gevolg van het ontbreken van zijnsontwikkeling wordt die vraag niet beantwoord en blijft de mens het antwoord zoeken in houvast, in het hebben van zaken, waardoor het destructieve ego in stand blijft. Daarom is de boodschap voor het individu: Doe aan zijnsontwikkeling als zijnde de universele Weg naar het houvastloze oftewel het innerlijk vrije Zijn (wie je echt bent).