Prézijnsontwikkeling.
De evolutie beweegt zich van ego naar Zijn. In deze tijd maakt de samenleving een begin met zijnsontwikkeling. Dat bestaat naast ontwikkelingen die wegbereidend zijn naar het Zijn ook uit een ontwikkeling die wordt aangeduid als de nieuwe spiritualiteit. Die ontwikkeling is echter geen zijnsontwikkeling, maar prézijnsontwikkeling, dus als een ontwikkeling die aan zijnsontwikkeling voorafgaat. De reden daarvan is dat het ego er nog dominant in is waardoor deze ontwikkeling ook aangeduid kan worden als spiritueel materialisme of egospiritualiteit. Het kenmerk ervan bestaat uit de aanname dat het Zijn een manier van zijn en doen en dus maakbaar is. Vandaar de vele methoden die beweren kenmerken van het Zijn als balans, kracht, liefde, eenheid, wijsheid, rust, enz. enz. op te leveren. Methoden die over het algemeen gelegitimeerd worden vanuit de aanname dat er vele wegen naar Rome zijn. Iets wat wel geldt voor de confrontatie met je zelf waardoor je je bewust wordt van je niet-Zijn c.q. je ego, maar niet voor de realisatie van je Zijn. Het idee over de maakbaarheid van het Zijn tref je zelfs aan, zij het vaak zeer subtiel, in uitspraken van spirituele coaches en leermeesters en van cultuurdragers als politici, staatshoofden, wetenschappers, e.d. Voor de ontwikkeling van je Zijn is het van belang deze misvatting, deze onkunde over het Zijn en de ontwikkeling ervan, te herkennen. Daarom geven we je hieronder in "De nuance" inzicht daarin. Daarbij dienden we, wellicht tot ongenoegen van sommigen, de namen van de auteurs te vermelden omdat zij de eigenaar van de teksten zijn die geciteerd worden.
Wens je vragen over de inhoud van “De nuance” te stellen, dan kan dat via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Plak daartoe de tekst waarover je een vraag wilt stellen in de email en stel je vraag. Draagt die vraag en het antwoord bij aan verdieping dan kan die anoniem in Q&A worden opgenomen. Leden kunnen in de Spinozakamer onder de categorie "Prézijnsontwikkeling" discussiëren over de inhoud ervan.
Via de zoekmogelijkheid kun je een auteur zoeken die geciteerd is. Gebruik daarvoor de achternaam van de auteur.
De tot op heden geciteerde auteurs zijn: Eckhart Tolle, Amit Goswami, Antonio Domasio, Karen Armstrong, Kris en Tijn Touber, Theo Buijsrogge, Jeff Foster, Alberto Villoldo, Koningin Beatrix, Hans Knibbe, Rob Riemen, Immanuel Kant, Spinoza, Paul de Blot, Arjuna Ardagh, Thich Nhat Hanh, Brens Seinen, Transformatielab, Matthijs Schouten, Neal Donald Walsh, Lynne McTaggert, michaelsysteem, Art of Life, Deepak Chopra, Andrew Cohen, Isha Judd
Wil je de vernieuwingen van deze pagina ontvangen, abonneer je dan via 
Wil je bericht van ieder nieuw artikel per email ontvangen, abonneer je dan op de weblog van NLbe www.kwantumsprong.blogspot.nl.
Het auteursrecht verbiedt artikelen integraal op internet te zetten. Om die reden zijn ze via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. op te vragen.
Als gevolg van de kwantumsprong van ego naar Zijn verliest de mens al zijn houvast. Dat betekent dat hij ook zijn houvast aan een leider verliest. Of anders gezegd, geen leiderschap meer wil. Maar omdat verlies van houvast verwarrend en eng is en hij zich er niet van bewust is dat dit verlies leidt tot het volmaakte leiderschap in zichzelf, roept hij toch om leiderschap. Die paradox is de crisis van de behoefte aan, de vraag naar, leiderschap. Maar ook de leider, de aanbieder van leiderschap, verkeert in crisis, want als gevolg van de kwantumsprong, waarin de mens niet meer geleid wil worden, weet hij niet meer wat leiderschap is. Die verwarring drijft de leider naar vormen van leiderschap, zoals het dienend en coachend leiderschap, die het tegenovergestelde van leiderschap inhouden. Het is immers een leiderschap dat niet echt leidt. In het Zijn is de mens de volmaakte leider en de volmaakte volger tegelijk. De leider vindt niet dat hij moet leiden, maar hij leidt. Hij vindt ook niet dat hij op een bepaalde manier moet leiden, maar hij leidt. En de volger vindt niet dat hij moet volgen, maar hij volgt. Daarbij kan, gedreven door de omstandigheden, de leider plotseling volger worden en de volger leider. In het Zijn bestaat dus geen leiderschapscrisis. Want er is geen innerlijke worsteling over de vorm daarvan. Boodschap voor leiders: Doe aan zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn!
