Wetenschap in crisis
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Na de religie en de ideologie is nu ook de wetenschap als hogepriester van de waarheid, als dogmaleverancier, in crisis. Ze veronderstelt echter dat het slechts een systeemcrisis in plaats van een fundamentele crisis is. Dat betekent dat ze niet beseft dat het de crisis van het einde van het op houvast en dus op systemen beluste ego is. Ze gaan dan ook het systeem veranderen in plaats van zich te bevrijden van het ego en daarmee het Zijn realiseren. Zo willen ze af van de druk om te publiceren, het aantal promovendi verminderen, de maatschappij betrekken bij het identificeren van problemen, grotere openheid en meer sociologisch en economisch onderzoek van het wetenschapsbedrijf. Dat is op zich natuurlijk niet verkeerd, maar is wel verkeerd als ze het daarbij laten en daardoor de boodschap van de fundamentele crisis missen. Wonderlijk eigenlijk dat ze dat lijken te missen. Want het is toch al lang duidelijk en door de wetenschap zelf aangetoond dat dé waarheid, waar de wetenschap voor het oplossen van problemen naar op zoek is, niet bestaat en dat dus ook het maakbaarheididee een illusie is. Maar ja, zolang de wetenschap wordt bedreven door sterke ego’s worden daar geen consequenties uit getrokken.
Bron: NRC 2 november 2013