Heel Europa snakt naar een betekenisvol verhaal
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat het maakbaarheididee als zijnde de tot op heden gehanteerde grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing aan zeggingskracht verliest. Dit met als gevolg dat er geen maakbaarheidsverhaal voor de samenleving meer is. En dat terwijl de problemen, mede gelet op het klimaatprobleem, groter zijn dan ooit. Zelfs het geloof is niet in staat dat verhaal te leveren. Want God is dood, althans de institutionele God, de God van de religies, de kerk, de dogmatische God.
Wat is het alternatief?
Smalbrugge zegt: "In heel Europa snakken we naar een verhaal dat gebaseerd is op een mensbeeld dat ons vertrouwen geeft in samenleven, de ruimte biedt aan menselijke kwetsbaarheid en imperfecties."
Mooi gezegd, maar onder vertrouwen in samenleven wordt over het algemeen vertrouwen in pijnloosheid verstaan. Dus een verhaal dat bij de pijn vandaan gaat in plaats van er naartoe. Het maakbaarheididee heeft dat soort verhalen opgeleverd, maar daar is nu een eind aan gekomen. Het moet dus een verhaal zijn dat naar de pijn toe gaat, dat de pijn toelaat. Dat verhaal is de ontwikkeling van het Zijn, het diepste ideaal van de mens. Een verhaal dat niet gaat over vorm, maar over geest of beter gezegd over bewustzijn. Zijnsontwikkeling is echter het grootste taboe van de mens en ontbreekt derhalve in de samenleving. Dat betekenisvolle verhaal zal dus nog wel enige tijd op zich laten wachten.
Bron: Volkskrant 13 juli 206