Waarom is wetenschap nu ook maar een mening?
Onderstaand het artikel dat ik op 24 april 2017 naar De Volkskrant heb gestuurd.
Voor het eerst in de geschiedenis wordt ons voortbestaan bedreigd. De fundamentele oorzaak van deze apocalyptische dreiging is niet de CO2 uitstoot maar het feit dat we op aarde zijn en ons daardoor in de bewustzijnsstaat van gevangenschap van de materie bevinden die dualistisch en dus zelfdestructief is. Als gevolg van die bewustzijnsstaat, beter bekend als het ego, veronderstellen we dat het leven als een machine in elkaar zit en dus maakbaar is. Op grond van dit maakbaarheididee hebben we instituties als de wetenschap gecreëerd die ons de middelen in de vorm van waarheden verschaften die we als bron van zelfsturing, als dogma, konden hanteren. Die hebben we gehanteerd in de vaak onbewuste hoop dat we ons daarmee ooit uit onze gevangenschap zouden kunnen bevrijden en daarmee ons diepste ideaal, ons verlicht/volmaakt/echt zijn of kortweg ons Zijn, zouden kunnen realiseren. Een hoop die echter nooit uit zal komen omdat het Zijn geen vorm en dus niet maakbaar is. Het feit dat nu ons voortbestaan wordt bedreigd betekent dat ons ego de climax bereikt van de zelfdestructie ervan. Dat wil zeggen dat we het maakbaarheididee los moeten laten en moeten vervangen voor zijnsontwikkeling als zijnde de niet door ons maar door het leven zelf gedirigeerde Weg naar het Zijn. De evolutie, de tijdgeest, helpt ons daar een handje bij in de vorm van de zich voltrekkende kwantumsprong van ego naar Zijn die tegelijk gestart is met de ontdekking van de wetenschap dat het maakbaarheididee een illusie is. Onder invloed van die sprong betwijfelen we de waarheden van de instituties. Dit geschiedt onder andere door te stellen dat wetenschap ook maar een mening is.
Die stelling zou ons in het algemeen en de wetenschap in het bijzonder wakker moeten schudden. Maar de wetenschap heeft zich zo geïdentificeerd met het maakbaarheididee dat het Zijn en de ontwikkeling ervan taboe is en ze bijgevolg in de verdediging is geschoten. Dit geschiedde onder andere in de vorm van een mars door Amsterdam en door de meest bekende wetenschapper in het televisie programma EenVandaag te laten verklaren dat de wetenschap ons veel goeds heeft gebracht en dus niet zo maar een mening is. Daarmee voorbijgaand aan het feit dat de blijkbaar wereldwijd aanwezige mensen met deze mening niet serieus worden genomen en bovendien voorbijgaand aan de existentiële noodzaak te stoppen met het zelfdestructieve maakbaarheididee.
Het is te hopen dat de wetenschap nog eens wakker wordt.
