De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. De essentie daarvan is dat het maakbaarheididee, als zijnde onze tot op heden gehanteerde grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing, is achterhaald. Een uiting daarvan is de constatering dat de technocratische regelpolitiek niet meer werkt. Dat is de politiek die met geld en regels/wetten de welvaart en het welzijn van de samenleving in stand houdt dan wel bevordert. Nu die politiek niet meer werkt is er dus een nieuwe politiek nodig. In overeenstemming met de kwantumsprong is dat natuuurlijk de politiek die de samenleving naar het Zijn helpt. Dat betekent niet dat er niet meer met geld en regels/wetten gewerkt kan worden, maar wel dat de ontwikkeling van het Zijn daaraan toegevoegd moet worden. Dat betekent dat het heil oftewel het diepste ideaal niet meer van van deze middelen verwacht moet worden maar van het verlicht/volmaakt/echt zijn of kortweg het Zijn.
Rob de Wijk, de auteur van dit artikel, heeft dit niet helemaal begrepen. Hij heeft het wel over de de noodzaak de illusie van het maakbaarheididee te verlaten maar vervalt vervolgens weer in nieuwe maakbaarheidsmiddelen als bijvoorbeeld het basisinkomen. Hij begrijpt dus niet dat zijnsontwikkeling de vervanging van het maakbaarheididee is. Ik heb hem de brief aan minister-president Rutte gestuurd. Wellicht helpt dat.
Bron: Trouw 23 december 2016
De kwantumsprong van ego naar zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de traditionele ego-eigen samenhang in de vorm moet veranderen in het vormloze één zijn, het één zijn met het Al, van het Zijn. Maar dat heeft de door het ego beheerste samenleving nog niet in de gaten. Men neemt een verlies van samenhang waar als gevolg van het vrij spel van het ego, het individualisme, en denkt die samenhang te kunnen herstellen met vorm zoals bijvoorbeeld 'hetgeen we nog wel delen' van Bas Heine. Maar dat is een misvatting, dat zou het terug draaien van de evolutie betekenen terwijl het realiseren van het Zijn nu noodzakelijker is dan ooit vanwege het feit dat het ego de climax bereikt van de intrinsieke zelfdestructie ervan in de vorm van de opwarming van de aarde.
Bron: Trouw 17 december 2016
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt in dat de mens innerlijk vrij moet worden. De crisis van zekerheden als bijvoorbeeld de rechtsstaat helpt daarbij. Dat betekent niet dat we de rechtsstaat moeten opheffen, maar wel dat we ons bewust moeten zijn van de gevoelens die het verlies van de rechtsstaat oproepen en daar zijnsontwikkeling op toepassen.
Bron: Trouw 17 december 2016
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat geloven in God verandert in één zijn met God. Maar voordat het zover is moet God eerst uit het heersende godsbeeld worden gehaald. Dit artikel van Bram Bregman, predikant te Emmeloord, helpt daarbij. Want hij pleit voor een open godsbeeld waarbij ieder vrij is om op zijn of haar eigen wijze in God te geloven. Daartoe moet, zo stelt hij, de kerk wel haar verticale kerkleer van eeuwen relativeren en de pluraliteit van onze postmoderne en postchristelijke tijd omarmen.
Als dat geschiedt, dan wordt God meer van de mensen dan van de kerk. En dat kan leiden tot het aanvaarden van God in jezelf in plaats van buiten jezelf en de kerk als plaatsvervanger ervan op aarde. De mens kan dan via de innerlijke weg naar God op zoek gaan en daar zijnsontwikkeling als zijnde de door het leven zelf gedirigeerde en dus enige weg naar het één zijn met God, het Zijn, voor toepassen.
Bron: Trouw 29 november 2016
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat geschiedt enerzijds door de toename van crises en anderzijds door de toename van bewustwording, van spirituele ontwikkeling. Als gevolg van de weigering de spirituele ontwikkeling echt uit te voeren via zijnsontwikkeling nemen de crises toe tot zelfs een existentiële crisis: de opwarming van de aarde. Die dreiging wordt ervaren en geduid als de Apocalyps, de vernietiging van de mensheid.
Journalist Steven Strouykens heeft hier een boek over geschreven. In het gedeeltelijk hiernaast geplaatste artikel van Trouw hierover wordt duidelijk dat Steven geen andere oorzaak van die Apocalyps kan bedenken dan van buiten komende oorzaken. En dus niet de innerlijke oorzaak, bestaande uit het intrinsiek dualistische en derhalve zelfdestructieve ego, kan bedenken. Om die reden is het boek slechts wegbereidend voor zijnsontwikkeling.
Bron: Trouw 21 november 2016
