De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat gevoelens onderkend en toegelaten moeten worden. Rob de Ruiter vindt dat politici dat ook moeten doen om over te komen als bezield en daarmee als politici waar we ons mee verbonden voelen. Die verbondenheid ontstaat omdat politici dan een eerste stap in zijnsontwikkeling doen en hen dat iets dichter bij de eenheid van het Zijn brengt. Rob bereidt hiermee de weg voor zijnsontwikkeling.
Bron: Volkskrant 4 januari 2016
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk.
Dat houdt onder andere in dat het geloof in God of beter gezegd de religie met al zijn dogma's aan zeggingskracht verliest en uiteindelijk verdwijnt. Want het Zijn is het één zijn met God en is geloven in God dus niet langer nodig.
Dit artikel maakt duidelijk dat dit geloof in God uit de samenleving verdwijnt en de kwantumsprong dus zijn werk doet. De auteur maakt zich wel bezorgd over dit verdwijnen van God. Hij zegt: '"Tegenover fundamentalistische fanatici lijken we moreel soms nogal onthand. Het westers ideaal van individuele autonomie betekende een geweldige bevrijding, maar levert geen strijdbaar tegenverhaal op, met een gemeenschappelijke ziel. We lijken soms weinig meer in te kunnen brengen dan dat homohuwelijk en transgenderdom de absolute hoogtepunten van de wester-seculiere beschaving zouden zijn. En narcistisch Mindfullness moet dan de geestelijke leegheid van ons gestreste en hypermaterialistische cultuur compenseren. Dat kan toch niet alles zijn? ...... Omdat we nergens meer in geloven, geloven we vooral in wat nog praktisch werkt. De westerse netwerksamenleving is een ' 'pragmacratie' geworden. Dat klinkt toch wel erg armoedig. Onze seculiere conditie vraagt om moreel onderhoud. Om de gierende angst- en onveiligheidsgevoelens van deze tijd te bestrijden, zullen we opnieuw gedeelde opvattingen moeten ontwikkelen."
De auteur blijkt radeloos. Alle houvast verdwijnt. Het enige wat hij kan doen is Mindfullness om het door hem veronderstelde narcisme ervan verwerpen en pleiten voor moreel onderhoud en gedeelde opvattingen. Maar dat is nu precies waar het niet om gaat in de kwantumsprong. Teruggrijpen naar moraliteit is achterhaald omdat het houvast veronderstelt terwijl de wetenschap heeft aangetoond dat dit niet bestaat en tegelijk daarmee de mensen zichzelf willen zijn en dus geen dogma's en het veronderstelde houvast daaraan meer willen. Ook het traditioneel in het verleden als ketters (blasfemisch) en tegenwoordig als zweverig verwerpen van de nieuwe spiritualiteit die God in de mens zoekt en waarvan bijvoorbeeld Mindfullness een eerste stap is, kan niet meer. Wat nodig is, is de ontwikkeling van het Zijn. Want daarin is de mens één met God en heeft hij geen houvast meer nodig. Ook is dan zijn ideale wereld gerealiseerd waarin het niet langer nodig is voor het leven hem te confronteren met zijn pijn als zijnde zijn afgescheidenheid van het leven, van God. De gedeelde opvatting moet dus niet in de moraliteit gevonden worden, dus een norm of een waarde zijn, maar moet de noodzaak van de realisering van het individuele Zijn, het één zijn met alles, zijn.
Zie ook het artikel over Hans Boutellier,
Bron: Volkskrant 28 december 2015
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de onderlinge openheid over innerlijke roerselen toeneemt. De ontmoeting tussen vrouwen in de rode tent is een vorm daarvan. Het resultaat daarvan is dat de vrouwen zich gekend en bevrijd voelen. Een prachtig initiatief waarvoor je je kunt aanmelden op www.rodetent.nl of de website van oprichtster Guusje Wannet www.juniperlove.com.
Dit kan als wegbereidend voor zijnsontwikkeling worden aangemerkt. Het is te hopen dat zijnsontwikkeling wordt toegepast, want zonder dat beklijft de prettige ervaring niet.
Bron: Trouw 17 oktober 2015
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Daardoor neemt de vrijheidsdrang toe. Maar de hogepriesters van de waarheid waaronder de religies willen dat niet. Zij bestrijden het al eeuwen en nog steeds. Daardoor bestrijden mensen het ook onderling. Boris van der Ham wil daar wat aan doen door het recht op afavalligheid en ongeloof te erkennen. Dat kan wellicht helpen, maar helpt pas echt als mensen geen houvast meer nodig hebben en dus ook niet van religies. Dat is in het Zijn het geval. NLbe heeft de heer Van der Ham daarop geattendeerd. Maar daar wil hij evenals overigend De Universiteit voor Humanistiek niets van weten. Waarschijnlijk, omdat ook het Humanistisch Verbond zichzelf een hogepriester van de waarheid vindt. Bezien we het werk van De Universiteit van Humanistiek dat louter wetenschappelijk is en derhalve niets wil weten van zijnsontwikkeling ook al is het Zijn het volmaakt mens zijn, dan bevestigt dat deze waarschijnlijkheid.
Bron: Volkskrant 10 december 2015
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat betekent onder andere dat de confrontatie toeneemt en zich nu zelfs manifesteert in de vorm van terreur. Om daar wat aan te doen zoekt men naarstig naar oplossingen. Maar als gevolg van het dominante ego zoekt men die in de vorm oftewel in gedragsbepalende normen en waarden en in andere sociaal economische omstandigheden. Het geloof daarin neemt echter drastisch af. Dus zoekt men het in iets wat dat overstijgt zoals ' Wat we nodig hebben is een onwrikbaar geloof in het goede, een geloof dat veel aantrekkelijker is dan het nihilisme van IS.' Dat 'goede' bestond tot op heden uit onze normen en waarden. Die waren effectief omdat we nog gevoelig waren voor autoriteit en we houvast nodig hadden. Maar als gevolg van de kwantumsprong neemt dat drastisch af. Tegelijkertijd weten we nog niet wat het nieuwe 'goede' dan kan zijn. Dit als gevolg van het taboe op het Zijn. Wat het Zijn is de staat van volmaakt zijn, van handelen vanuit eenheid c.q. harmonie en dus van het Goede zijn en doen waar we al naar streven sinds het begin van ons bestaan. Ook Philippe Bilger weet dit niet. Maar zijn oproep tot een onwrikbaar geloof in het ' goede' is wegbereidend voor zijnsontwikkeling.
Bron: Trouw, De Verdieping 17 november 2015
