Niet geheel toevallig heeft hij de drie delen van zijn boek bijbelse titels gegeven: Genesis, Exodus en Openbaring. Heel toepasselijk, vindt hij zelf. Het boek begint met de opkomst van de moderne natuurkunde, met de ontwikkeling van de quantum- en de relativiteitstheorie aan het begin van de vorige eeuw. Daarna maakte de fysica een soort tocht door de woestijn door: ze moest oude zekerheden loslaten en wist nog niet wat er eventueel voor zou terugkomen. Totdat de nieuwe theorie, het zogeheten standaardmodel, vorm kreeg.
De eerste zinnen zijn pesterig: 'In het begin was er licht. Maar meer nog was er zwaartekracht. En vervolgens brak de hel los...' Krauss: "Ik wilde de vergelijking met de Bijbel maken omdat het Bijbelse verhaal ooit is verfilmd onder de titel 'The greatest story ever told'. Dan wist ik wel een beter verhaal. Ik steek er de draak niet mee. De Bijbel staat vol goede citaten, het is prachtige literatuur. Maar het verband met de werkelijkheid? Come on. Het boek is meer dan tweeduizend jaar oud. Ik noem het weleens 'A Shepherd's Guide to the Universe'."
Niet dat hij oude wijsheden versmaadt. Met graagte haalt hij Plato aan en diens allegorie van de grot. In die onderaardse ruimte zitten mensen hun hele leven vastgeketend. Op de wand vóór hen zien ze de schaduwen van voorwerpen die achter hun rug langs een vuur bewegen. "Wij leven echt in een grot, wij denken dat wat wij waarnemen de werkelijkheid is. Maar net als de filosofen van Plato, zijn het nu de fysici die naar buiten zijn gegaan en de diepere werkelijkheid hebben waargenomen. Dat verhaal wilde ik vertellen."
En dan komt dit boek met de boodschap dat ons bestaan een gelukkig toeval is. Dat lijkt een onbevredigend antwoord.
"Dat is de mens eigen, of misschien is het wel een menselijke tekortkoming, om overal een verklaring achter te zoeken. Alles moet betekenis hebben. Heeft u zich weleens afgevraagd hoe wonderbaarlijk het is dat uw benen exact de goede lengte hebben? Ze reiken precies tot de grond. Dat kan geen toeval zijn! "Het lijkt misschien een stom voorbeeld, maar hier beseffen we dat we de verkeerde vraag stellen. Het heelal is er niet voor ons, het kan heel goed zonder ons. Het grootste deel van het heelal is mensvijandig. Het was acht miljard jaar geleden ook niet geschikt voor ons. Nu wel. Door een gelukkig toeval van gebroken symmetrieën. Geniet ervan."
Bron: Trouw 28-10-2018
Vraag het artikel, genaamd 'Het heelal is niet voor ons gemaakt', op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
-------------------------------------------------------------
De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat we al ons houvast verliezen en dus een nieuw groot verhaal nodig hebben. Lawrence Krauss tracht dit verhaal te geven. Maar het is volledig theoretisch terwijl alle verhalen tot op heden theoretisch waren. Dat houdt in dat ze gebaseerd waren op het inmiddels achterhaalde idee dat het universum als een machine in elkaar zit en dus maakbaar is. Krauss lijkt dat begrepen te hebben, maar komt niet verder dan dat. Hij begrijpt kennelijk niet dat als we de mens niet meer willen maken dat we hem dan moeten laten Zijn. Hij heeft het erover dat we in een grot zitten en daardoor denken dat wat wij waarnemen de werkelijkheid is. Leuk gezegd, maar hij vertelt niet hoe wij uit de grot kunnen komen en wat dat is.
In het kader van deze website is de grot natuurlijk onze gevangenschap van de materie oftewel ons ego en onze bevrijding daaruit het Zijn.
Dit betekent dat het echte grote verhaal is: Het nieuwe GROTE VERHAAL voor de mensheid.