Justitie wil vergelding

 
Als gevolg van de kwantumsprong van ego naar Zijn heeft in eerste instantie het ego vrij spel. Het ego is gevangen in tegenstellingen oftewel dualistisch en beschouwt daardoor de tegenstander, in dit geval de misdadiger, als object van eliminering. Bovendien is het ego onvervuld en daardoor uit op behoeftebevrediging in de vorm oftewel op resultaat ongeacht of dat het goede resultaat is. Justitie wordt ook door het ego beheerst en is ook onderhevig aan de kwantumsprong. Vandaar dat het nog steed uit is op vergelding ongeacht of die vergelding de werkeijke dader treft. Het vrij spel van het ego is inherent aan de kwantumsprong. Daarom kan gerechterlijke dwaling als wegbereidend van zijnsontwikkeling worden aangemerkt. Temeer daar de samenleving er aandacht voor heeft en daardoor bewust wordt van de werking van het ego. En zodoende kan kiezen voor de bevrijding eruit oftewel voor zijnsontwikkeling. Want het Zijn is niet dualistisch oftewel singulier en daardoor vervuld. Bovendien is het niet uit op resultaat, ook al lijkt de manifestatie ervan dat wel te zijn.

Bron: NRC 16 juni 2012