Skip to main content

Coaching Professional

Coaching professional

Over het algemeen maken professionals nog volledig gebruik van het maakbaarheididee als grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing. Een idee dat afkomstig is van het Newtoniaans/Cartesiaans paradigma. Ze gebruiken dit idee ondanks het feit dat het al lang door het onzekerheidsprincipe van de wetenschap is achterhaald. En ze gebruiken het zelfs nu duidelijk is dat het zelfdestructief is en deze zelfdestructie kan leiden tot een potentieel apocalyptische klimaatcrisis. De oorzaak van die zelfdestructie is het feit dat het een alleen maar te verliezen gevecht met onszelf, dat bestaat uit de onderdrukking van onze gevoelens, in stand houdt. Dat gevecht heeft niet alleen een negatief effect op onszelf zoals op ons immuunsysteem en onze mentale en fysieke gezondheid, maar ook op onze leefwereld omdat we een integraal onderdeel zijn van het geheel.

Over het algemeen zoeken professionals verbeteringen dan ook louter in het verbeteren van systemen zoals bijvoorbeeld gedragsregels, behandel- en therapiemethoden, enz. 

Natuurlijk kunnen we van alles maken. Maar als we het maakbaarheididee gebruiken voor het 'maken' ofwel voor het vormen van de mens en dan vooral voor het onderdrukken van zijn gevoelens of beter gezegd het niet echt toelaten/doorvoelen ervan, dan is dat desastreus contraproductief.

Het gevolg van de focus op het maakbaarheididee is dat het realiseren van het (volmaakt) Zijn, dat geen manier van zijn en doen is en dus niet met systemen gerealiseerd kan worden, achterwege blijft. Of sterker nog, sceptisch en minachtend bejegend wordt. Op die manier blijven zijzelf verstoken van het Zijn en hun cliënten/patiënten ook, terwijl het realiseren van het Zijn nu noodzakelijker, gemakkelijker en meer gewenst is dan ooit.

Om daar verandering in te brengen raadt NLbe professionals aan om een individuele coaching te volgen. Hiermee is niet gezegd dat zijnsontwikkeling systemen/methoden overbodig maakt. Maar wel dat zijnsontwikkeling toegepast moet worden op de ervaring, dus op de gevoelens/pijn die onvermijdelijk door het leven geraakt worden.