De samenleving is zich er niet van bewust dat de oorzaak en de oplossing van de problemen in het algemeen en van de huidige existentiële in het bijzonder zich in de mens bevinden. Logisch eigenlijk omdat we weten dat alle problemen samenhangen en er in wezen dus maar één oorzaak en oplossing van is.

De oorzaak van die onbewustheid is het feit dat we ons na aankomst op Aarde onbewust automatisch identificeren met de dualistische materie en daardoor de gevangene ervan zijn oftewel ons ego zijn. Dat zou geen probleem zijn ware het niet dat het ego zelfdestructief is omdat het intrinsiek dualistische ervan ons in een alleen maar te verliezen gevecht houdt met onszelf. Een gevecht dat bestaat uit de onderdrukking van onze gevoelen via Vechten, Vluchten, Verwijten (VVV). 

Nu de climax van die zelfdestructie nadert in de vorm van de klimaatcrisis is het van existentieel belang dat we ons uit ons ego bevrijden om ons Zijn te realiseren.

Echter, zijnsontwikkeling dat de enige Weg naar het Zijn is, is taboe en ontbreekt daardoor nagenoeg in de samenleving. Daarom is het van belang zijnsontwikkeling te bevorderen. Niet alleen om de problemen op te lossen, maar ook omdat we nu meer dan ooit willen Zijn (wie in wezen zijn). Dit vanweg het feit dat onze evolutie verloopt van ego naar Zijn en die nu versnelt onder druk van het verlies van houvast dat het ego nodig heeft om voort te bestaan. En dat voor de realisatie van het Zijn onmisbaar is omdat dat innerlijk vrij oftewel houvastloos is. We worden dus evolutionair gedwongen ons ego en daarmee onze huidige identiteit te verlaten. Dat gebeurt nu al in de vorm van de identiteitscrisis en de opkomst populisme.