Levensbeschouwing en beschavingsoverdracht zijn verdampt
Volgens René Cuperus doen we samenleven voortaan op de tast. Tradities en gezagvolle normen wijzen ons steeds minder de weg. Expertkennis en wetenschap zijn van hun voetstuk gevallen en ontmakerd als onbetrouwbare boodschappers van De Waarheid. De aloude cultuur van de elite is niet langer maatgevend of nastrevenswaard. Religie, levensbeschouwing en beschavings-overdracht zijn verdampt in de postmoderne conditie. Als overgeleverde tradities geen zeggingskracht meer hebben, als de lessen van de geschiedenis er niet langer toe doen, als de autoriteit van wetenschap en deskundologie is komen te vervallen, dan komt alles aan op het hier en nu.
Ziehier hoe het einde van het ego en het maakbaarheididee ervan wordt beschreven. René heeft deels in de gaten wat er aan de hand is. Wat hij echter niet in de gaten heeft, is dat dit einde van het ego de ontwikkeling van het Zijn inluidt. Want daar heeft hij het niet over. Wel heeft hij het erover dat we op het fanate af zoeken naar de betekenis van de huidige gebeurtenissen. Zijn ze goed of fout? Als hij wist wat het Zijn inhoudt, dan had hij geweten dat het Zijn de toestand is die de dualiteit tussen goed en fout overstijgt. En dat het om de ervaring van de gebeurtenissen gaat in plaats van ze te duiden als goed of fout om te besluiten of en zo ja wat er aan gedaan moet worden. Maar goed, hij drukt in ieder geval het einde van het ego in woorden uit en daarmee bereidt hij de weg naar zijnsontwikkeling.
Bron: Volkskrant 8 juni 2013
Vraag het hele artikel, genaamd 'Levensbeschouwing en beschavingsoverdracht zijn verdampt', op via