Onder de vrije wil verstaat Dennett het vermogen van gezonde volwassenen om autonoom en doordacht beslissingen te kunnen nemen. De mens is niet de knecht van zijn brein, maar heeft wel degelijk controle over zijn daden en gedrag.

Dat is precies hoe het ego de vrije wil ervaart en duidt. Het ego, als zijnde de gevangenschap van de materie, denkt dat het autonoom is als het beslissingen kan nemen en controle heeft over zijn daden en gedrag. Dennett weet dus niet wat het Zijn is. De vrije wil daarvan is niet afhankelijk van deze vermogens. Die is vrij als staat van zijn. Een vrijheid die is verkregen als gevolg van een (zijns)ontwikkelingsproces die vrij/los maakt van het ego oftewel van de in gedachten gevatte en dus kenbare wil van bewuste en onbewuste intrinsiek in de materie (dualiteit, ruimte en tijd, oorzaak en gevolg) gevangen gevoelens of kortweg van de knechting van het brein (het ego is dus per definitie de staat van geknecht zijn). En die de overgave realiseert aan de niet te kennen Wil van het Geheel, het leven zelf, God, het Ware Zelf als zijnde de waarnemer van gedachten en gevoelens. Van die Wil ben je dus niet vrij want die is niet te beïnvloeden, maar ervaar je wel als volmaakt vrij.

De beperkte kennis van Dennett belemmert de ontwikkeling van het Zijn.

Bron: Volkskrant 10 maart 2016

Global warming is real - and possibly even worse than we've been told. Could it lead to the destruction of human civilization within just a few decades? For tonight's Conversations With Great Minds - I'm joined by Guy McPherson -Professor Emeritus of Natural Resources - Ecology - and Evolutionary Biology at the University Arizona. Guy is one of America's most influential experts on global warming - and writes about a variety of climate change-related issues for the Arctic News and his own website - Nature Bats Last. In the field of climate science - Guy is best known for his assertion that runaway global warming is already on a path to cause the extinction of the human race - an idea he has written about in his book - "Going Dark."

Dit is schokkend nieuws. Zal de Apocalyps waar ik al jaren voor waarschuw dan toch gebeuren? We kunnen er nauwelijks omheen gezien de feiten genoemd door McPherson. Stel dat het waar is, is er dan niets wat we kunnen doen? Technisch niet, dat is duidelijk. Maar spiritueel? Wat mij betreft wel. Ik heb immers gezegd dat het ego als zijnde onze huidige bewustzijnsstaat intrinsiek zelfdestructief is en nu de climax daarvan wordt bereikt. En dat het dus noodzakelijker is dan ooit ons ervan te bevrijden door het realiseren van het Zijn. Dat is dus wat nu moet gebeuren. Voorkomen we daarmee ons uitsterven? Voor mij is het volstrekt duidelijk dat mijn werkelijkheid harmonieus is in het Zijn. Dat kan betekenen dat ik op de één of andere manier ontsnap aan mijn uitsterven samen met hen die ook het Zijn hebben gerealiseerd (scheiding der zielen). Of dat ik voordat de ellende toeslaat uit het leven genomen word? Ik zal het waarschijnlijk nog meemaken. Opmerkelijk is dat als McPherson gevraagd wordt naar de oplossing hij verwijst naar de manier waarop we met elkaar en onszelf omgaan. Dus naar een innerlijke verandering, naar het worden van een beter mens. Waaraan ik zou willen toevoegen, naar de volmaakte mens, naar het Zijn.

Vrij Nederland heeft hier op 24 augustus 2016 een artikel aan gewijd. Vraag het artikel, genaamd 'Guy McPherson uitsterving van de mensheid', op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Er is ook kritiek op wat McPherson beweert. Dat vindt je onder andere hier: How Guy McPherson gets it wrong. Of hier.
Het belangrijkste punt daarin is dat er in het verre verleden ook warmere klimaten zijn geweest zonder dat deze tot de uitbarsting van een alles vernietigende methaanbom hebben geleid.

Belangrijk is te beseffen dat het niet relevant is of McPherson of zijn critici gelijk hebben. Wat relevant is, is dat de ontwikkeling van het universum, de evolutie, om de ontwikkeling van het bewustzijn gaat en dat dat blijkbaar dient te geschieden via de mens. Het hele materiële universum is er dus voor de mens om zijn bewustzijn te vergroten via zijn bevrijding uit zijn gevangenschap van de materie (de dualiteit, het deel) en bijgevolg zijn eenwording met het geheel (het leven zelf, de natuur, het universum, God). Of kortweg om zijn Zijn te realiseren. Verder is het belangrijk te beseffen dat die eenwording, vanwege zijn gevangenschap van de dualiteit, niet kan zonder crisis (confrontatie) en aldus de uitsterving van de mens niet voor onmogelijk kan worden gehouden. Er wordt niet voor niets en al ver voor de huidige bedreiging van ons voortbestaan gesproken over De Apocalyps, het einde der tijden, het laatste oordeel, enz. Of dat werkelijk daartoe leidt of dat dat mogelijke vooruitzicht er is om ons te dwingen het Zijn te realiseren is de vraag. Gezien het taboe op het Zijn stevenen we nog steeds af op dat uitsterven. Maar wellicht redt de kwantumsprong ons of beter gezegd de bereidheid van de mens zijnsontwikkeling toe te passen.

De onderstaande lezing is met ondertiteling (selecteer onder tandwieltje).

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat zich gebeurtenissen voordoen die niet te bevatten zijn.

De terreurdaad van de radicale islam is zo'n gebeurtenis. Omdat het niet te bevatten is en we onszelf als beschaafd en dus als goed bestempelen beoordelen we de radicale islam als het te bestrijden kwaad. En willen we de psyche ervan doorgronden om deze te kunnen bestrijden. Zo ook Leon de Winter en Geert van Istendael.

Wat ze echter niet weten en waarschijnlijk ook niet willen weten, is dat we zelf aan een collectieve psychose lijden en dat die veel gevaarlijker is dan die van de terroristen. Die psychose is het geloof in en de toepassing van het ego-eigen maakbaarheididee, want die houdt ons zelfdestructieve ego in stand. En dat terwijl dit idee al lang door de wetenschap tot illusie is verklaard en de zelfdestructie ervan tot een climax komt.

Wat ze ook niet weten is dat het leven op niets anders uit is dan het opheffen van onze afgescheidenheid van het leven via de confrontatie met onszelf. En dat die confrontatie toeneemt naarmate we ons als gevolg van onze psychose ertegen verzetten. Een toename die nu zelfs ons voortbestaan bedreigt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het leven drastischer ingrijpt door ons via de terreur van IS te confronteren met doodsangst als zijnde dat wat onze psychose ten diepste in stand houdt.

Het is zeer waarschijnlijk dat de terroristen deze psychose ook hebben, maar dat vrijwaart ons niet van zelfonderzoek en verandering van onszelf. Sterker nog, ontdoen we ons van onze psychose dan is het niet langer nodig voor het leven ons te confronteren. Dat betekent natuurlijk niet dat we de terroristen van IS maar hun gang moeten laten gaan.

Zie ook het artikel: Het leven dwingt ons via IS tot de volmaakte beschaving.

Bron: Vrij Nederland 2 april 2016

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat het bewustzijn van vol naar leeg, van bezet naar vrij, van macht naar kracht, gaat. Dit artikel maakt dit duidelijk alhoewel dit over de afwezigheid van dogma's, van moetens, gaat. En dus niet over de leegte van het Zijn. Daarom is het artikel slechts wegbereidend voor zijnsontwikkeling.

Bron: Volkskrant 2 april 2016. Auteur: Peter Giesen.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat er steeds minder mensen in God geloven. Het Zijn is immers het één zijn met God waardoor geloven in God een gepasseerd station is. De gelovigen vinden dat somber. Maar dat komt omdat ze zich niet bewust zijn van dat waar de kwantumsprong toe leidt. Ze wensen niet aan te nemen dat God in de mens huist, dat hij ons bewustzijn, onze waarnemer van onze gedachten en gevoelens, is. Ze zetten dan ook vraagtekens bij persoonlijke spiritualiteit, bij het zijn van ZZP'er in het geloof of anders gezegd bij het Zijn, het zijn van God. Ze vragen zich af waar de stevigheid blijft nu we zingeving bij elkaar sprokkelen. Natuurlijk vragen ze zich dat af. Want het Zijn is de staat van totale houvastloosheid, van de totale afwezigheid van stevigheid, want het is de staat van de overgave aan de Stroom van het leven, de Wil van God. En dat staat haaks op het geloof dat altijd houvast heeft geboden in de vorm van dogma's, rituelen, e.d. ondanks het feit dat het schijnhouvast is, omdat er geen vastigheid bestaat in het universum.

Bron: Trouw 18 maart 2016. Auteur: Wolter Huttinga.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de mens zich steeds meer ontdoet van dogma's als van de religie, het geloof. Want het Zijn is de staat van één zijn met God waarin de mens innerlijk vrij oftewel dogmaloos is. Het geloof is dan natuurlijk ook verdwenen, want geloven in God kan alleen als je niet één bent ermee, als God ergens is zonder te weten waar hij is.

Bron: Trouw 14 maart 2016. Auteurs: Paul Ruiter en Nico de Fijter

Getraumatiseerde asielkinderen krijgen op school niet de kans hun trauma te verwerken. Want de leerkracht weet niet hoe er mee omgegaan moet worden.

Dat weten hoe er mee omgegaan moet worden is een typisch gevolg van de dominantie van het ego-eigen maakbaarheididee die het wil manipuleren of weg krijgen.

Zouden ze kennis hebben van zijnsontwikkeling, dan zouden ze weten dat 'er alleen maar laten zijn' bevrijdend is. En dan zouden asielkinderen niet gedwongen worden hun gevoelens, hun pijn, weg te drukken en zo de kans vergroten dat ze er door bepaald worden en bijgevolg crimineel gedrag vertonen dan wel psychosomatische klachten ontwikkelen.

Bron: Trouw 26 februari 2016. Auteur Harriët Salm.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat in eerste instantie het altijd door (institutionele) dogama's geleide ego vrij spel heeft. Dat uit zich ondermeer in het (neo)liberale beleid van deze tijd die het evangelie van de economie volgt. Iets wat gerechtvaardigd wordt met het argument dat het moraalloos is, dat het geen geloof is. Maar daar is econoom Tomas Sedlacek het niet mee eens zoals uit dit artikel blijkt. Hij zegt: "De grootste truc van de duivel is mensen te laten geloven dat hij niet bestaat. In de economie geldt iets soortgelijks: we hebben het over geloof dat ontkent een geloof te zijn."

De politiek doet er niets aan. "Politici verschuilen zich achter economen omdat andere stemmen zwijgen. Waar zijn de wetenschappers van andere disciplines?"

Het probleem is dat geen enkele wetenschap in staat is het fundamentele probleem hiervan op te lossen. Dat probleem is volgens Sedlacek het feit dat er een existentieel gevoel van onvolkomenheid huist in de mens.

Daar slaat Sedlacek de spijker op zijn kop. Want de ontwikkeling van het Zijn is het enige dat die onvolkomenheid kan oplossen, maar is onderhevig aan het grooste taboe van de mens en van de wetenschap bij uitstek.

Remedie: De wetenschap moet zicht verdiepen in de inhoud, de ontwikkeling en het belang van het Zijn.

Met zijn uitspraken is Sedlacek wegbereidend voor zijnsontwikkeling.

Bron: Trouw 23 februari 2016
Auteur: Stevo Akkerman

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat levensbeschouwingen als zijnde de levranciers van dogma's moeten verdwijnen ten behoeve van de innerlijk vrije staat van het Zijn. Daar is een aanhanger van levensbeschouwingen tegen zoals uit dit artikel blijkt. Hij vindt het zelfs een historische vergissing. Hij vergeet kennelijk dat de hechting aan een levensbeschouwing tot heel veel ellende heeft geleid en nog leidt. En dat het de mens belemmert om het innerlijk vrije Zijn, zijn diepste ideaal, te realiseren. Bovendien vergeet hij of weet hij niet dat het realiseren van het Zijn nu noodzakelijker is dan ooit omdat het dualistische ego de climax bereikt van de zelfdestructieve staat van onbalans ervan in de vorm van problemen die in ultimo het voortbestaan van de mens bedreigen. Het zou dus een historische vergissing zijn de levensbeschouwingen in de wet te laten.

Bron: Trouw 2 februari 2016

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de traditionele krachten zichtbaarder worden die de ontwikkeling van het Zijn altijd tegengewerkt hebben. Gert Biesta vertegewoordigt die krachten ook al heeft hij het over een manier van zijn die niet egologisch is, dus die niet de logica van het ego volgt. Want hij veronderstelt dat dat een gerichtheid is op datgene wat buiten het ego ligt zoals andere mensen, de planeet. Dat is een onjuiste veronderstelling, omdat het buiten het ego zijn het Zijn is en het Zijn de staat van één zijn met alles is en dus niet een gerichtheid op iets. Bovendien bepleit hij de pedagogiek van de onderbreking. Daaronder verstaat hij het onderbreken van het 'bij jezelf zijn' dat tegenwoordig aan de orde is. Biesta: "wat ik voorsta kun je een onderbreking van identiteit noemen. Uiteindelijk gaat het niet om wie je bent maar hoe je bent. Het verlangen naar identiteit kan infantiel worden. De bedoeling van onderwijs is niet om een kind 5 jaar lang met zichzelf bezig te laten zijn en dan tot de ontdekking komen dat het niet met anderen kan samenleven."

Biesta heeft kennelijk geen weet van het Zijn en de ontwikkeling ervan en daardoor ook niet van de zich voltrekkende kwantumsprong van ego naar Zijn. Want anders had hij begrepen dat het 'bezig zijn met jezelf' het zoeken naar identiteit is dat inherent is aan de kwantumsprong van ego naar Zijn waarbij het ego moet verdwijnen om het Zijn te realiseren. En weet hij ook niet dat het Zijn de staat van eenheid met alles is en daarmee de volmaakte staat van samenleven met anderen die niet wordt bepaald door een manier van zijn oftewel door een hoe zijn.

Hiermee belemmert Biesta de ontwikkeling van het Zijn.

Bron: Trouw 16 februari 2016