Bron: Volkskrant 21 april 2012
Vraag artikel, genaamd "Laat kinderen met rust", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Als gevolg van de kwantumsprong van ego naar Zijn heeft in eerste instantie het op beheersing c.q. maakbaarheid van het leven gerichte ego vrij spel. Dat betekent dat onder andere de politiek neigt naar het idee van totale controle. Een neiging die als belemmering van zijnsontwikkeling kan worden aangemerkt. Maar gelukkig is er Ido Weijers die deze neiging ter discussie stelt en daarmee bijdraagt aan de wegbereiding van zijnsontwikkeling.

Ido Weijers: 'Aan het maakbaarheidsdenken van de jaren zestig en zeventig lag een heel positief mensbeeld ten grondslag. Als de overheid nu maar een ander beleid zou voeren, dan zou de wereld mooi worden. Het huidige maakbaarheidsdenken is eerder een vorm van controlezucht, waaraan juist een negatief mensbeeld ten grondslag ligt. We moeten iedereen in de gaten houden, anders gaat het mis.'

De evolutionaire kwantumsprong van ego naar Zijn realiseert de onthechting van materie, van vorm en dus ook van hiërarchie. Dat lijkt op een slechte opvoeding, maar is een hogere staat van innerlijke vrijheid, van zelfrespect, van gelijkwaardigheid oftewel van evolutionaire ontwikkkeling. Daarmee dragen de Nederlandse kinderen bij aan de wegbereiding van het Zijn. Het is begrijpelijk dat leraren en ouders hier niet mee om kunnen gaan. Zij zijn immers minder ver in die ontwikkeling. De enige remedie om daar wel mee om te kunnen gaan is het aangaan en voltooien van voornoemde kwantumsprong of kortweg van zijnsontwikkeling. Aangezien oudere mensen bewuster zijn, kunnen ze daardoor een voorsprong op de kinderen krijgen en hen helpen met hun zijnsontwikkeling. Iets wat nu nog geheel ontbreekt.

De kwantumsprong van ego naar Zijn bewerkstelligt de onthechting van vorm. Een systeem is een vorm. Vandaar dat jongeren, die meer door de kwantumsprong worden beïnvloed, anti-systeem zijn. Marine Le Pen is de spreekbuis van die jongeren en daarmee wegbereidend voor zijnsontwikkeling. De valkuil van Marine en de jongeren is dat ze van systemen afwillen terwijl die nodig zijn en ze er niet van af kunnen omdat systemen inherent zijn aan de materie. Marine moet hen dus duidelijk maken dat het niet gaat om het ontdoen van systemen, maar om het onthecht, het innerlijk vrij zijn ervan.

Wetenschappers kunnen wel een (wetenschappelijk) idee hebben over de vrije wil, maar als ze het Zijn niet hebben gerealiseerd dan hebben ze het niet ervaren en kunnen ze er eigenlijk geen zinnig woord over zeggen. Desondanks kan hun interesse ervoor als wegbereiding van zijnsontwikkeling worden aangemerkt, omdat voor het publiek duidelijk wordt dat ze er geen zinnig woord over kunnen zeggen en derhalve tot de conclusie kan komen dat de vrije wil niet tot het domein van de wetenschap (de materie, de dualiteit), maar tot dat van de spirituele c.q. de zijnsontwikkeling (de geest, de singulariteit) behoort.

 De kwantumsprong van ego naar Zijn zorgt er voor dat alle balans die op vormen is gebaseerd onder druk komt te staan. Zo ook de balans in de rechtsstaat. De bedoeling van de kwantumsprong is niet die balans daadwerkelijk te verstoren, maar om onze identificatie met c.q. onze hechting aan vorm, die inherent is aan het ego, te verlaten. Iets wat alleen kan door middel van zijnsontwikkeling. De verstoring van de balans door de door het leven zelf ingezette kwantumsprong is dus een oproep om aan zijnsontwikkeling te gaan doen en daarmee wegbereidend voor zijnsontwikkeling.

 
Vraag artikel, genaamd "Balans in rechtstaat verstoord", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Het ego is de staat van de identificatie met, de hechting aan, vorm. De cultuur is een vorm (is vormen). De kwantumsprong van ego naar Zijn tast deze identificatie, deze hechting, aan. De EU doet dus goed werk. Het Zijn is vrij van vorm c.q. onthecht. Het Zijn is dus innerlijk vrij van cultuur terwijl die aanwezig is en kan blijven omdat de EU de eigen cultuur niet kan vernietigen.

Bron: Volkskrant 7 april 2012
Vraag artikel, genaamd "EU wil eigen cultuur vernietigen", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

De ziel is het Ware Zelf, de innerlijke waarnemer, het bewustzijn, van gedachten en gevoelens, waar zich de eenheid (met alles) bevindt. Het Zijn is het één zijn met het Ware Zelf. Het Zijn is dus de staat van volledige bezieling, van niet gehinderd zijn door het ego. De zich nu voltrekkende kwantumsprong van ego naar Zijn zorgt voor het bereiken van die staat. De zoektocht van het NRC naar de ziel kan dan ook als wegbereiding van zijnsontwikkeling worden aangemerkt.

Het verlies van het aanzien van de instituties is inherent aan de kwantumsprong van ego naar Zijn. Want die sprong zorgt ervoor dat mensen de waarheden van de instituties niet langer als bron van zelfsturing oftewel als dogma willen hanteren. Daarmee verlaten ze het waarheid hebben van het ego en zijn ze op zoek naar het waarheid zijn dat inherent is aan het Zijn. Het verlies van het aanzien kan derhalve aangemerkt worden als wegbereiding van zijnsontwikkeling. Dat Donner hier bezorgd over is, is het gevolg van zijn weigering het belang van zijnsontwikkeling te erkennen (zie). Desondanks is de zorg van Donner niet onterecht. Want het verlies van aanzien van de instituties is pas in goede handen van die mensen die het Zijn hebben gerealiseerd dan wel gevorderd zijn op de Weg er naartoe. En dat is bij politici, als zijnde de doelgroep waar Donner zich bezorgd over maakt, hoogstwaarschijnlijk niet het geval. Conclusie: Alleen politici die het Zijn hebben gerealiseerd verdienen het primaat van de politiek.

De zich nu voltrekkende evolutionaire kwantumsprong van ego naar Zijn bestaat in essentie uit het vanuit de wetenschap bekend geworden feit dat niets zeker is en alles met alles samenhangt. En dat derhalve onze grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing, die bestaat uit het idee dat het leven en dus ook de mens maakbaar is, failliet is. Dat betekent dat de als dogma gehanteerde waarheden van religie, ideologie en wetenschap schijnwaarheden zijn en dus niet meer als houvast en dus ook niet meer voor visievorming gebruikt kunnen worden. De visieloosheid en de crisis van de politiek is daar een uiting van.

Aangezien het Zijn de toestand van een zijn met het Geheel, van balans, van het innerlijk midden is, zoeken politici de oplossing van hun crisis in het politieke midden. Daarbij veronderstellen ze dat het politieke midden bestaat uit het zijn van de beide polen van de politieke dualiteit, dus uit zowel linkse als rechtse opvattingen over de vorm van de samenleving. Dat is echter een misvatting, omdat het innerlijk midden geen vorm, geen manier van doen, is. Bovendien wordt het innerlijk midden alleen gevonden door de bewustwording, de acceptatie en de toelating van de ervaring van de dualiteit, dus van de tegenstellingen. Vandaar de verharding, de polarisatie, van de samenleving en vandaar het succes van de uiterst linkse en rechtse politieke partijen. Maar wat is nu de oplossing van deze crisis?

Dat is vanzelfsprekend het realiseren van het innerlijk midden oftewel het Zijn en vanuit die nieuwe bron van zelfsturing politiek bedrijven. De kwantumsprong zorgt ervoor dat ook dat in ontwikkeling is en wel in de vorm van de vermenselijking van de politiek. De mens achter de politicus moet immers steeds meer tevoorschijn komen. Het wandelende partijprogramma heeft afgedaan. Iedere politicus dient zijn eigen in plaats van zijn (vanuit partijdiscipline) aangenomen waarheid te uiten. En daarbij te zoeken naar de Waarheid die inherent is aan het Zijn (wie je echt bent) en dus een Waarheid is die je niet hebt, maar bent. Het niet-Zijn c.q. het ego heeft ook een echte waarheid. Dat is het geval als iemand is wie hij is en dat niet verward moet worden met iemand die is wie hij echt is oftewel die zijn Ware Zelf is. Sommige politici zijn wie ze zijn, zijn dus hun ego. Die worden alleen daarom al bijzonder gewaardeerd door de kiezer. De volgende stap is dat politici zijn wie ze echt zijn oftewel Zijn. Wat zou dat teweeg brengen? In ieder geval dienen ze dan het echte Algemeen Belang, want ze zijn dan een met het Geheel en voeren de Wil daarvan uit. Bovendien zijn ze in harmonie en krijgen daardoor een werkelijkheid die harmonieus is. Dat zou wat zijn! Boodschap voor de politiek: Doe aan en bevorder zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn!

In deze tijd voltrekt zich het begin van de evolutionaire kwantumsprong van ego naar Zijn, van gevangenschap van de materie/de dualiteit naar de bevrijding ervan, van de zelfdestructieve staat van onbalans naar de staat van balans, van het bepaald worden door de in gedachten gevatte wil van onze gevoelens naar het bevrijd zijn daarvan. Een bevrijding die in eerste instantie geschiedt door het wegvallen van het maakbaarheididee als grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing. En bijgevolg het wegvallen van de autoriteit van de waarheid- c.q. dogmaleverende instituties behorend bij religie, ideologie en wetenschap. Daardoor en door de liberalisering van de markt heeft het ego, die intrinsiek dualistisch en daardoor onvervuld oftewel begerig is, vrij spel gekregen. De financiële en economische crisis zijn daar het gevolg van. Hoewel het via regulering begrenzen van het ego een goede zaak is, is dat niet de echte oplossing. Want de echte oplossing is de bevrijding van het ego dat (alleen) geschiedt door middel van zijnsontwikkeling. Temeer daar de mens nu mede als gevolg van voornoemde kwantumsprong meer dan ooit zichzelf wil zijn en op zoek is naar zijn Zijn (wie hij echt is). Zijnsontwikkeling ontbreekt echter in de samenleving. Boodschap: Bevorder zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn.