RUG: "Emoties zijn nuttig, zo geeft angst bijvoorbeeld een signaal aan je lichaam om te vluchten of te vechten in een gevaarlijke situatie. Maar emoties kunnen ook problematisch worden, bijvoorbeeld wanneer mensen hun negatieve gedachten niet meer uit kunnen schakelen. Gelukkig kunnen emoties aangepast worden door zich af te leiden of door de situatie te herwaarderen."

De wetenschap is nog steeds bezig met het vermijden en bestrijden van gevoelens in plaats van het accepteren en toelaten (doorvoelen) ervan. Ze blijft kennelijk geloven in het inmiddels failliete maakbaarheididee. Dit ondanks het feit dat dit geloof het ego in stand houdt en de intrinsieke contraproductiviteit ervan zo langzamerhand de hele mensheid bedreigt. En ondanks het feit dat de wetenschap zelf heeft aangetoond dat niets zeker is en er dus eigenlijk niets maakbaar is. De wetenschap is dus, net als bijvoorbeeld de religie, nog steeds bezig de nu zo noodzakelijke ontwikkeling van het Zijn te belemmeren.

Zou de heer Doorman weten dat er een verschil is tussen de authenticiteit van het ego en van het Zijn? Als hij die van het Zijn zou kennen, dan zou hij deze opmerkingen niet maken. Want het Zijn is wie die is, een echtere staat van zijn bestaat niet. Het Zijn, als zijnde het vrij/los zijn van gevoelens, heeft het Zijn gerealiseerd door gevoelens (emoties) te accepteren en toe te laten. Het Zijn zal dus nooit zeggen dat de enige reden voor de nadruk op gevoelens is dat "it sells". Het ego kan ook authentiek zijn, maar het ego is dualistisch en daardoor zonder midden, zonder kern. Dus die kan alleen maar authentiek zijn door zich te identificeren met één pool van de dualiteit (de polariteit). Iets wat kan door gewoon bewust dan wel onbewust gevoelens te zijn en de wil ervan te volgen. En deze wil niet door dogma's als van religie, ideologie en wetenschap te laten bepalen. Waar Doorman zich tegen verzet, is de gemaakte authenticiteit, een net doen alsof je jezelf bent. Iets wat alleen het ego doet. Doorman is dus eigenlijk tegen het ego. Om die reden zou hij aangemerkt kunnen worden als wegbereidend van zijnsontwikkeling. Maar dat is helaas niet het geval, omdat hij ongenuanceerd is over authenticiteit. Hij weet eigenlijk niet wat het is. Bovendien weet hij niet dat de samenleving bezig is met een kwantumsprong in haar evolutionaire ontwikkeling en dat die bestaat uit de sprong van ego naar Zijn. Een sprong die van cruciaal belang is, omdat het ego dualistisch en derhalve zelfdestructief is en nu de climax daarvan wordt bereikt in de vorm van crises die zelfs ons voortbestaan bedreigen. Bovendien is het een sprong waar de mens al sinds het begin der tijden naar verlangt, omdat het het volmaakt-zijn, de volmaakte vrijheid en verantwoordelijkheid is. Als hij dat zou weten, dan zou hij niet zeggen dat ons verlangen naar echtheid ziekelijk is.

Vraag artikel, genaamd "Authenticiteit is nep", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

De louter cijfermatige benadering van onder meer het onderwijs en de zorg is armoedig, betogen 14 prominenten in het boek "Weten is meer dan meten". Drie van hen. te weten econoom Arnoud Boot, zorgethica Marian Verkerk en socioloog Abram de Swaan, lichten dat toe. Daaruit kan worden afgeleid dat de beheersdrang van het ego en daarmee het ego als zodanig het einde bereikt van de intrinsieke contraproductiviteit ervan. Om die reden kan hun verhaal en dat van de anderen als wegbereiding van zijnsontwikkeling worden aangemerkt.

Vraag het artikel, genaamd "niet alles dat waarde heeft is meetbaar", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Een van de belangrijkste aspecten van zijnsontwikkeling is de acceptatie van kwetsbaarheid. Deze humoristische, gevoelige en realistische voordracht van Brene Brown gaat daar over. Omdat het slechts om een van de aspecten van zijnsontwikkeling gaat en omdat ze zegt dat we hier (op aarde) zijn om te verbinden terwijl zijnsontwikkeling niet om bepaald gedrag gaat, kan haar voordracht niet worden aangeduid als toepassing maar als bevordering van zijnsontwikkeling.

Fijn dat er eindelijk een pleidooi gehouden wordt voor geluksbeleid. Maar we weten allemaal dat geld niet gelukkig maakt. Of anders gezegd, dat vorm, dat "hebben", niet gelukkig maakt. Dat betekent dat geluk in het Zijn te vinden moet zijn en dat dus zijnsontwikkeling gelukkig maakt. Welnu, dat is inderdaad het geval. Dit vanwege het feit dat het Zijn een is met de singulariteit (de eenheid, de balans) en daardoor vrij/los is van de dualiteit (de delen, de tegenpolen) en dus ook van gevoelens van geluk en ongeluk. Het Zijn is daardoor de staat van gerealiseerd c.q. blijvend geluk, of kortweg van Geluk. Dit artikel draagt bij aan de acceptatie daarvan en is derhalve wegbereidend voor zijnsontwikkeling.

Vraag het artikel, genaamd "De gelukkige mens presteert ook beter", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Brens Seinen. We moeten onze passie terugbrengen in wat we doen. Passie en diepste verlangens openbaren zich weer als we ons veilig, zeker en geaccepteerd voelen. En veilig voelen kun je niet bedenken. Het is een proces dat zich in jezelf in relatie tot anderen (binnen organisaties: collega’s en leidinggevenden) afspeelt. Je mag jezelf zijn onder anderen. Jij mag je essentie naar buiten brengen zonder dat je het gevaar loopt dat je wordt afgeschoten of niet voldoet. Als dat kan ontstaat de zogenaamde flow. Werken kost geen energie, het gaat vanzelf. Zie http://www.passieinbedrijf.nl/

De nuance. Passie dat afhankelijk is van anderen, dus van je veilig voelen doordat anderen je niet afschieten, is geen echte passie en is ook geen echte flow. Als je je passie laat hinderen door de angst voor anderen, dan heerst je ego over je. Het Zijn is onbevangenheid, is de niet door het ego gehinderde manifestatie van het leven zelf. De manifestatie van het Zijn is dus de echte passie, de echte Flow. De flow die door Brens bedoeld wordt, is doen wat je wilt terwijl dat vaak niet mogelijk is. Maar de (echte) Flow volgen is niet doen wat je wilt, maar in overgave zijn aan de Wil van het Geheel, van het leven zelf, van God. Een Wil die niet gekend, dus waarvan je niet weet wat die wil, maar alleen ervaren kan worden als de impuls tot manifestatie in het hier en nu.

Zoekterm: zoekseinen

Vraag het artikel, genaamd "De onuitvoerbare opdracht jezelf te zijn", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

De theoloog en filosoof Hans Achterhuis is in 2011 uitgeroepen tot de Denker des Vaderlands. Dat hij de opdracht jezelf te zijn onuitvoerbaar vindt, impliceert dat vrijwel de hele theologische en filosofische wereld van Nederland die opdacht onuitvoerbaar vindt. Dat is natuurlijk niet verwonderlijk, omdat die wereld zich bezig houdt met denken en niet met ervaren. Want als ze dat zouden doen, dan zouden ze ervaren wat jezelf zijn of beter gezegd je ego zijn is, en wat je ware zelf zijn of kortweg je Zijn is. Ze zouden tevens ervaren dat je ego zijn niet uitgevoerd hoeft te worden, omdat dat de begintoestand van ieder mens is die op aarde komt. En dat het Zijn de opdracht van het op aarde zijn is en dankzij het op aarde zijn uitvoerbaar is. Stellig beweren dat het onuitvoerbaar is, belemmert de ontwikkeling van het Zijn als zijnde de ideale wereld waar de mens al sinds het begin der tijden naar streeft en waarvan het realiseren nu van cruciaal belang is gezien het effect van de intrinsieke contraproductiviteit van het niet-Zijn c.q. het ego.

Beter worstelen met de ouderdom dan definitief kiezen voor de dood

De boodschap van Tex Gunning (uitgesproken tijdens NIVOZ-lezing).

Tex Gunning is naast lid van de Raad van Bestuur van AkzoNobel, docent, schrijver en spreker over leiderschap. Hij adviseert topmensen en academici onder andere over de behoefte aan collectief leiderschap om de grote uitdagingen in de wereld aan te pakken. Hij staat bekend als een oorspronkelijk denker en nonconformist.

Tex Gunning heeft een nogal tegenstrijdige boodschap. Enerzijds zegt hij dat je enige opdracht als mens is om met glans jezelf te zijn, keuzes te maken vanuit je diepste wezen en te vertrouwen op je interne kompas. Maar anderzijds zegt hij dat dit alleen kan worden bereikt met behulp van universele waarden als eerlijk delen, voor elkaar zorgen, respectvol zijn en de zwakkeren beschermen; en met behulp van het innerlijk weten wat goed en kwaad is. Dit betekent dat het alleen te realiseren is door middel van eigen of andermans aannames c.q. waarheden daarover oftewel door jezelf aan een moeten, aan een dogma, te houden. Daarmee bepleit hij de in stand houding van het intrinsiek zelfdestructieve ego in plaats van de ontwikkeling van het Zijn. Want alleen het Zijn is met glans zichzelf, maakt keuzes vanuit het diepste weten en vertrouwt op het intern kompas waarbij aangetekend moet worden dat dit kompas niets van doen heeft met goed en kwaad omdat het Zijn niet dualistisch maar singulair is en er dus vrij/los van is.

Met dat pleidooi wordt niet de kwantumsprong gerealiseerd die de heer Gunning zo graag wil. Sterker nog, daarmee belemmert hij de kwantumsprong van ego naar Zijn oftewel van de gevangenschap van de materie (van gevoelens en de in gedachten gevatte wil ervan) naar de bevrijding ervan waar de mens al sinds het begin der tijden naar streeft, omdat het Zijn het een zijn met het Geheel oftewel het volmaakt-zijn is. Een kwantumsprong die in deze tijd gemakkelijker en noodzakelijker is dan ooit gezien de alom aanwezige wens van de mens zichzelf te zijn respectievelijk de crises die het voortbestaan van de mensheid bedreigen. Als gevolg van deze belemmering zou hij aangemerkt moeten worden als iemand die de ontwikkeling van het Zijn belemmert en derhalve niet thuis horen in de categorie “wegbereiding van zijnsontwikkeling”. Maar dat zou hem vooralsnog geen recht doen, want hij streeft naar zijnskwaliteiten als eenheid, je (ware) zelf zijn, leven vanuit (volmaakte) vrijheid en verantwoordelijkheid en duurzaam leven. Hij weet alleen niet dat dit niet met waarden, maar alleen met zijnsontwikkeling te realiseren is. Het lijkt erop dat als hem dat duidelijk gemaakt wordt hij gemakkelijk zijnsontwikkeling in plaats van het voldoen aan waarden kan aanvaarden, toepassen en bepleiten.

Vraag de tekst van de lezing, genaamd "Tex Gunning", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

Zie artikel in Volkskrant.
Vraag het artikel, genaamd "Uniforme boodschap is niet meer", op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Bij monde van Robert Dijkgraaf, president van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen, erkent de wetenschap dat het aanzien, de autoriteit, en daarmee de waarheid van de wetenschap afbrokkelt. Dat is wegbereiding van zijnsontwikkeling, omdat het Zijn geen waarheid heeft, maar Waarheid is en daardoor niet wordt gestuurd door aangenomen waarheden c.q. dogma's, maar door het niet te kennen Geheel, het leven zelf, God.