De crisis van de politiek en de oplossing ervan
De zich nu voltrekkende evolutionaire kwantumsprong van ego naar Zijn bestaat in essentie uit het vanuit de wetenschap bekend geworden feit dat niets zeker is en alles met alles samenhangt. En dat derhalve onze grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing, die bestaat uit het idee dat het leven en dus ook de mens maakbaar is, failliet is. Dat betekent dat de als dogma gehanteerde waarheden van religie, ideologie en wetenschap schijnwaarheden zijn en dus niet meer als houvast en dus ook niet meer voor visievorming gebruikt kunnen worden. De visieloosheid en de crisis van de politiek is daar een uiting van.
Aangezien het Zijn de toestand van een zijn met het Geheel, van balans, van het innerlijk midden is, zoeken politici de oplossing van hun crisis in het politieke midden. Daarbij veronderstellen ze dat het politieke midden bestaat uit het zijn van de beide polen van de politieke dualiteit, dus uit zowel linkse als rechtse opvattingen over de vorm van de samenleving. Dat is echter een misvatting, omdat het innerlijk midden geen vorm, geen manier van doen, is. Bovendien wordt het innerlijk midden alleen gevonden door de bewustwording, de acceptatie en de toelating van de ervaring van de dualiteit, dus van de tegenstellingen. Vandaar de verharding, de polarisatie, van de samenleving en vandaar het succes van de uiterst linkse en rechtse politieke partijen. Maar wat is nu de oplossing van deze crisis?
Dat is vanzelfsprekend het realiseren van het innerlijk midden oftewel het Zijn en vanuit die nieuwe bron van zelfsturing politiek bedrijven. De kwantumsprong zorgt ervoor dat ook dat in ontwikkeling is en wel in de vorm van de vermenselijking van de politiek. De mens achter de politicus moet immers steeds meer tevoorschijn komen. Het wandelende partijprogramma heeft afgedaan. Iedere politicus dient zijn eigen in plaats van zijn (vanuit partijdiscipline) aangenomen waarheid te uiten. En daarbij te zoeken naar de Waarheid die inherent is aan het Zijn (wie je echt bent) en dus een Waarheid is die je niet hebt, maar bent. Het niet-Zijn c.q. het ego heeft ook een echte waarheid. Dat is het geval als iemand is wie hij is en dat niet verward moet worden met iemand die is wie hij echt is oftewel die zijn Ware Zelf is. Sommige politici zijn wie ze zijn, zijn dus hun ego. Die worden alleen daarom al bijzonder gewaardeerd door de kiezer. De volgende stap is dat politici zijn wie ze echt zijn oftewel Zijn. Wat zou dat teweeg brengen? In ieder geval dienen ze dan het echte Algemeen Belang, want ze zijn dan een met het Geheel en voeren de Wil daarvan uit. Bovendien zijn ze in harmonie en krijgen daardoor een werkelijkheid die harmonieus is. Dat zou wat zijn! Boodschap voor de politiek: Doe aan en bevorder zijnsontwikkeling, de universele Weg naar het Zijn!
